Een dagje Disney! (Donderdag 25 augustus)

Vandaag is helaas onze laatste dag hier in deze prachtige villa. Daarom genieten we vandaag nog van de villa en het zwembad. Maar eerste bellen we naar Nederland, mijn zus is namelijk jarig vandaag. Terwijl de anderen buiten luieren, pak ik de koffers in. Het ziet er naar uit dat we toch alles in vier koffers gaan meekrijgen. Kunnen we misschien het gekochte koffer toch nog terugbrengen. Maar voor de zekerheid besluiten we om dit eventueel morgenochtend te doen. Je weet  maar nooit.

Rond 15.30 uur maken we ons klaar en dan stappen we in de auto. We gaan vandaag nog een keertje naar Disney Springs. We willen namelijk naar de film Finding Dory en waar kun je deze beter bekijken dan in de bioscoop bij Disney. Ook willen we de laatste avond gaan eten bij  Rainforest Café. Rond 16.00 uur parkeren we de auto weer in de Lime garage, precies op dezelfde plek waar we de vorige keer geparkeerd stonden. We lopen op ons gemak rond in Disney Springs en maken foto’s bij de Lego winkel. Dan wandelen we naar Rainforest Café, we vinden het nog te vroeg om te gaan eten, maar maken een reservering om 20.00 uur. Rustig wandelen we verder en genieten van de omgeving, tot Maxime even nakijkt hoe laat de film begint. Die blijkt al om 17.00 uur te beginnen, wij dachten dat hij een half uur later begon. Omdat het al bijna 17.00 uur is lopen we snel verder en kopen kaartjes voor de film. De dame aan het loket geeft aan dat de voorfilms al zijn begonnen, maar dat we nog op tijd zijn voor de film zelf.

We besluiten om geen popcorn en drinken meer te kopen, maar gelijk door te lopen naar de filmzaal. Als we eenmaal binnen zitten blijkt dat er nog heel wat voorfilms komen en we hadden dus nog best iets kunnen kopen. De zaal is overigens erg mooi en de stoelen zitten heerlijk. We genieten van de film en vinden hem erg leuk. Als de film is afgelopen verlaten de andere mensen de zaal. Het was overigens niet erg druk. Wij blijven wachten om ook nog even te kijken naar het filmpje dat er achteraan komt. Ik heb namelijk op een blog gelezen dat dit leuk is, het is inderdaad grappig. Als we uit de zaal lopen komen we erachter dat we eigenlijk gewoon een andere zaal binnen kunnen lopen om een volgende film te kijken. Bij de ingang van de zaal wordt namelijk niet meer gecontroleerd. Wij besluiten echter om dat maar niet te doen en wandelen weer naar buiten.

Omdat het pas 18.45 uur is en we ondertussen wel dorst hebben gekregen besluiten we eerst iets lekker te drinken te halen bij de Starbucks. We drinken het buiten op het terras op en genieten van het heerlijke weer. Dan wandelen we op ons gemak weer terug richting Rainforest Café. We stoppen even bij de Amphicars waar net een auto uit het water komt gereden. De volgende mensen staan al weer klaar om in te stappen en een vaartochtje met de auto te gaan maken.

Een stukje verder luisteren we nog even naar een groep die muziek aan het maken is. Bij de Lego winkel maken we nog even een selfie met de Lego draak op de achtergrond. Het is ondertussen 19.30 uur, we genieten op de brug van de ondergaande zon en gaan ons dan melden bij de balie van het Rainforest Café. Ze hadden namelijk gezegd dat we ons ook eerder mochten melden. We moeten toch nog even wachten en dan mogen we aansluiten in de rij en even later worden we naar onze tafel gebracht. Omdat het onze laatste avond hier is, besluit ik nog een keer een lekker cocktail te nemen. Maxime neemt een alcohol vrije cocktail. Ze zijn beide erg erg lekker. Ook het eten smaakt ons weer goed. We genieten weer van de entourage, maar je gaat hier niet naar toe om rustig te kunnen eten. Ook hier krijgen we weer korting met onze Aarp kaart.

Maxime en ik besluiten dat we nog een ijsje van Ghirardelli’s willen. We nemen dus geen nagerecht meer bij Rainforest Café, maar wandelen naar Ghirardelli’s waar we samen een ijs uitzoeken. We zijn blij dat we samen een ijs hebben genomen, want het is erg lekker, maar natuurlijk wel veel. We kijken nog even bij een optreden dat er op het podium bezig is en dan wandelen we terug naar de auto en rijden terug naar de villa. Het is 21.45 uur als we weer op huis aan gaan.

Op de terugweg naar huis stoppen we ook nog even bij de CVS, we hebben namelijk nog de vraag gekregen om make-up mee te nemen. Natuurlijk genieten we deze laatste avond nog even van het zwembad en ik stop de laatste spullen in de koffers. Morgenvroeg staan we op tijd op. Want we hebben besloten om morgen de dingen te gaan doen die we eigenlijk de dag na aankomst hadden willen doen. Ons vliegtuig vertrekt pas om 21.30 uur en we hebben dus nog de hele dag. Morgen gaan we onder andere lunchen bij Morada Bay Café op Islamorada. We vonden het erg jammer dat we dit hebben moeten missen. Daarom spreken we af dat we op tijd opstaan, zodat we ook op tijd kunnen vertrekken, zodat we nog een en ander kunnen doen op Islamorada en omstreken.

 

 

Nog een keer shoppen! (Woensdag 24 augustus)

Ondanks dat we al veel hebben gewinkeld, hebben we toch nog een aantal spullen op ons lijstje staan. Dus hebben we besloten dat we vandaag nog een keertje gaan winkelen. Wel maken we deze keer een “routeplanning”, om er niet al te lang over te doen. Het is 11.45 uur als we thuis vertrekken.

Als eerste rijden we naar de Calvin Klein bij de Lake Buena Vista Outlets. We hebben namelijk nog een tegoedbon en die moet natuurlijk nog gebruikt worden. Dit keer slaagt Lex voor een aantal mooie overhemden met een flinke korting. We hoeven dan ook niet veel meer bij te betalen.

Volgende stop is de Barnes & Nobles. Mees wil namelijk nog graag de boeken kopen van de Walking Dead. Hij heeft hier in Orlando al een keer een boek gekocht en vind dit zo mooi, dat hij de andere boeken ook graag wil hebben. Gelukkig hebben ze alle vier de andere boeken hier bij de Barnes & Nobles en kan Mees dus voorlopig vooruit met lezen. Ondertussen dat Mees zijn boeken uitzoekt verbaas ik me over de grote hoeveelheid boeken over Disneyworld die ze hier verkopen.

Dan rijden we verder naar de Florida Mall, hier bezoeken we de Sears, waar we ook de auto parkeren. Het is duidelijk dat er een flinke regenbui is gevallen, een deel van de parkeerplaats staat blank. Hier hebben we ook nog een tegoedbon van liggen. Ook hier vinden we weer iets waar we de bon mee kunnen inleveren. Natuurlijk kunnen we het niet laten om ook nog verder even rond te kijken bij de Florida Mall.

Volgende winkel die we willen bezoeken is de CVS, we hebben namelijk nog niet alle make-up verzameld die we mee naar huis willen nemen. Met onze kortingskaart hebben we ondertussen al tegoedbonnen verzameld en die willen we nu inleveren. Het blijkt dat er een CVS in Florida Mall zit. We zien hier geen kaartjes staan, terwijl we weten dat we op de make-up die we willen kopen ook weer tegoed bonnen krijgen. Bij navraag blijkt dat je hier de korting alleen krijgt als je kunt laten zien dat CVS hier korting op geeft. Gelukkig is er hier wifi (die niet altijd even goed werkt) maar het lukt ons toch om de juiste prijzen te voren te toveren. Als we echter bij de kassa staan blijkt dat het niet genoeg is al je op je mobiel laat zien welke korting CVS geeft op de producten, maar dat je een ander bon moet hebben. Die hebben we niet, dus laten we alle spullen achter en gaan weer verder. Via de tomtom vinden we een andere CVS en daar krijgen we zonder moeite de korting.

Maxime gaat volgend jaar stage lopen in Gambia. Ze gaat vanuit Bakel met een auto zelf rijden naar Gambia. Onderweg wil ze graag filmpjes maken met een Go-Pro. We gaan kijken of ze bij de Best Buy een Go-Pro hebben voor een leuke prijs. Ze heeft geluk, ze vindt hier de Go-Pro die ze graag wil hebben voor een leuke prijs. Het besluit is dus snel genomen om hem te kopen. Ze neemt er nog een SD kaartje bij, maar verder koopt ze geen accessoires. Ze kijkt wel of ze die in Nederland goedkoper kan vinden en dat zijn nog leuke cadeautjes om te vragen met Sint of Kerst.

Als laatste gaan we nog op zoek naar een US Post office. We hebben namelijk twee verjaardagskaarten en willen deze posten. Ik heb nog postzegels maar heb geen idee hoeveel postzegels er op een kaart naar Nederland moeten. Het eerste postkantoor waar de navigatie ons naar toe stuurt blijkt naast een tankstation te liggen, maar daar is niets te zien. Dus zoeken we een nieuw adres op. Als we daar heen rijden, zien we onderweg een Wallmart liggen en besluiten om daar te vragen of we er een brief kunnen posten. Dat blijkt niet het geval te zijn. Men raadt ons aan om maar naar een postkantoor te rijden, ze hebben geen idee waar er een brievenbus in de buurt is. Dus rijden we naar het postkantoor dat onze navigatie aangeeft. Dit blijkt in de Mall at Millennia te zijn. Als we daar aankomen loop ik snel naar binnen en vraag of er een postkantoor is. Dat blijkt er te zijn, maar is ondertussen gesloten. Het is open tot 17.00 uur en inmiddels is het 18.00 uur geweest. Ik geef aan dat ik eigenlijk een brievenbus zoek en wil weten of de postzegels nog geldig zijn die ik heb en niet weet hoeveel er op een kaart moet voor Nederland. Volgens de medewerkers bij de klantenservice zijn de postzegels nog geldig en samen beslissen ze dat er per kaart drie postzegels op moeten voor Nederland. De brievenbus zit bij het postkantoor en die is gewoon bereikbaar. Ik loop dus naar het postkantoor, plak op iedere enveloppe drie postzegels en deponeer de kaarten dan in de brievenbus. (Inmiddels weten we dat de kaarten goed zijn aangekomen.)

Dan rijden we naar de Bonefish Grill, ook hier krijgen we korting met de AARP kaart en we hebben er nog nooit gegeten, dus daarom is de keuze snel gemaakt om hier te gaan eten. Zoals gewoonlijk moeten we even wachten tot we aan tafel kunnen. Omdat het binnen goed druk is gaan we met onze buzzer lekker buiten zitten. Het is nog heerlijk buiten. Als de buzzer begint te rammelen lopen we naar binnen en worden we naar onze tafel gebracht. Ik besluit een cocktail te nemen, nu kan het tenslotte nog. Het eten smaakt goed en we hebben zelfs nog plaats voor een toetje.

Op weg naar huis stoppen we nog even bij de Super Target. Daar zijn we deze vakantie nog niet geweest. Normaal gesproken kopen we altijd onze make-up bij de Target, maar dit jaar hebben we deze dus bij de CVS gekocht. Natuurlijk kijken we even wat de prijzen van de make-up zijn bij de Target. Het blijkt dat we het goed hebben gedaan. De prijzen van de CVS liggen hoger dan bij de Target, maar met de korting die we hebben gekregen, zijn we toch goedkoper uit. We lopen even door de Target en wonder boven wonder lukt het ons om zonder iets te kopen de winkel weer te verlaten.

Als we thuis zijn sorteren we de spullen alvast uit zodat ik alvast kan beginnen met de koffers inpakken. Ook nemen we nog even een lekkere duik in het zwembad. Het is dan ook alweer laat als we in ons bed vallen. Morgen onze laatste volle dag hier, helaas.

Myakka River State Park & Siesta Key Dinsdag (23 augustus)

We zijn inmiddels drie weken thuis dus hoog tijd voor een update van het blog, tenslotte hebben we nog een paar dagen te gaan. 

Op het Florida Forum heb ik foto’s gezien van Myakka River State Park. Een heel mooi State park en het mooie van dit park is dat ze een gedeelte hebben waar heel veel alligators  bij elkaar komen, genaamd Deep Hole. Om dit deel te mogen bezoeken heb je een permit nodig. Per dag worden er maar dertig uitgegeven. Ik heb gelezen dat je er dus op tijd bij moet zijn wil je hier naar binnen mogen. Omdat het ons wel mooi lijkt om zoveel (grote) alligators bij elkaar te zien, besluiten we op tijd te vertrekken. Het park opent om 8.00 uur en het is twee uur rijden. Omdat we niet weten hoe druk het zal zijn onderweg en we niet te laat willen komen besluiten we om om 5.30 uur te vertrekken.

De reis verloopt voorspoedig en rond 7.40 uur staan we al voor het hek. Er is verder nog niemand. Wel komen er werklui en die moeten naar binnen, dus laten ze ons ook binnen. We melden ons bij een ranger, die aangeeft dat het park pas om 8.00 uur opent en vraagt ons om te wachten tot 8.00 uur. Dat is geen probleem. We parkeren de auto langs de kant en als men de vlag heeft gehesen en de klok op 8.00 uur staat melden we ons weer bij de ranger. Hier zie ik op een bord staan dat de Nature Trail en Canopy Walk (een pad door de boomtoppen) zijn gesloten wegens overstromingen. We geven aan dat we graag naar de Deep Hole willen. Dan krijgen we de teleurstellende mededeling dat ook dit niet te bereiken is wegens het hoge water, maar dat (nog belangrijker) er nu in het natte seizoen ook geen alligators zitten omdat er overal genoeg water is. Daar heb ik niet bij nagedacht, dat had ik natuurlijk kunnen verwachten. De ranger geeft aan dat we genoeg andere dieren kunnen zien, zeker nu we zo vroeg zijn. Onder andere vogels, hertjes en alligators moeten goed te spotten zijn.

Nu we toch hier zijn besluiten we om het park in te rijden en te kijken wat we aan dieren kunnen zien. Vrij snel na de ingang komen we bij een brug. Hier stappen we uit om te kijken of we dieren zien. Als we aan komen lopen zien we welgeteld één alligator boven het water uitkomen, maar voor we er zijn is hij al onder water verdwenen en zien we hem niet meer terug. Omdat hier verder geen dieren te zien zijn, rijden we door. Even verder zien we een hert in het bos lopen. We stoppen en krijgen de kans om hem goed te bekijken en er foto’s van te knippen. Dan zien we dat er nog twee andere herten in de buurt lopen. We blijven een hele tijd staan kijken naar de herten. Ze staan vrij dichtbij en het is heel mooi om te zien. Dit maakt gelukkig weer veel goed.

Het is ondertussen ongeveer 9.30 uur en rond 10.00 vertrekt er een boottocht. We besluiten naar het startpunt van de boottocht te rijden om hier kaarten voor te kopen. Omdat we nog even moeten wachten, maken we gebruik van de toiletten en kijken we even rond in de winkel die erbij ligt. Dan is het 10.00 uur en mogen we aan boord. Nu in de zomer zijn er maar drie tochten per dag. Onze kapitein vertelt ons dat er in de winter wel 14 tochten per dag zijn en dat het dan ook heel erg druk is in het park. Wij maken een tocht van circa 1 uur over het Upper Myakka Lake en zien helaas niet zoveel dieren. Twee alligators komen we tegen die snel weer onder water verdwijnen. De kapitein legt uit dat nu in de zomer, met het warme weer, de alligators maar heel kort boven komen om even adem te halen en de rest brengen ze door op de bodem van het meer, hier kunnen ze hun lichaamstemperatuur veel beter op peil houden. Naast de alligators zien we nog een paar vogels en dat is het. We hebben overigens kortingskaarten gekregen, met de kaartjes die we hebben gekocht krijgen we gedurende 1 jaar 50% korting als we nog een keertje terug komen. Wij zullen hier binnen een jaar niet meer terugkomen.

Wij rijden verder door het park en stoppen nog even bij de bird walk, helaas zijn hier vandaag ook geen dieren en/of vogels te bespeuren. Daarom besluiten we om weer terug te rijden naar de ingang van het park. Misschien dat we op de terugweg nog enkele dieren kunnen spotten. Dit valt helaas tegen. Toch hebben we een leuke ochtend in het park gehad en hebben hier vier uur doorgebracht.

Vanuit het Myakka River State Park rijden we naar Siesta Key. Hier gaan we lekker een paar uurtjes genieten van het strand. Het mooie van dit strand is dat het zand bestaat puur kwarts en dat dit zand niet warm wordt. Je kunt dus rustig met je blote voeten door het zand lopen zonder dat je voeten verbranden. Aan het begin van het strand staat een gebouw waarin toiletten zitten, heel handig want hier kunnen ons even omkleden en de strandkleding aandoen. Als we het strand oplopen komen er hele donkere wolken aan, gelukkig blijft het droog, maar omdat het er redelijk dreigend uitziet besluiten we geen strandstoelen en parasol te huren. We gaan lekker op onze badlakens liggen en genieten van zon, zee en strand. Rond 16.00 uur hebben we genoeg strand gezien. Bij de ingang naar het strand staan douches waar we dankbaar gebruik van maken en dan kleden we ons weer om bij de toiletten.

Omdat we ondertussen een beetje honger hebben gekregen, willen we donuts halen bij Krispy Kreme. Helaas kan onze navigatie deze geen vinden in de buurt. Wel zit er een Dunkin’ Donuts. Omdat we hier nog nooit zijn geweest, besluiten we hier de donuts te gaan proeven. Natuurlijk nemen we er ook allemaal iets te drinken bij. Ook kunnen we hier gebruik maken van de wifi, dus kunnen we even lekker appen met het thuisfront. We zijn het er echter allemaal over eens dat de donuts van de Krispy Kreme lekkerder zijn.

Dan rijden we weer verder en besluiten we om nog “even” te stoppen bij de Ellenton Premium Outlets. Als we er aankomen begint het te regenen. Maar dat kan ons niet deren. Onder de overkapping lopen we redelijk droog. Bij Nine West vind ik nog een paar leuke schoenen, dit keer geen pumps, maar instappers. We wandelen verder door de outlets. Slagen voor een verjaardagscadeautje voor mijn zus, die woensdag jarig is en vinden hier ook de Converse die we beloofd hebben om voor iemand mee te nemen. Als we er rond lopen begint het op een gegeven moment heel hard te onweren en tegen de tijd dat we weer terug naar de auto lopen valt er een flinke regenbui. Mijn schoenen hebben bijna geen profiel en door de regen is het glad, ik ga een paar keer bijna op mijn gezicht. Daarom neemt Mees me maar bij de arm, anders glij ik alle kanten op. Het is 19.15 uur als we weer vertrekken.

Op de terugweg naar huis worden we nog getrakteerd op een prachtige zonsondergang. Helaas vindt dit achter ons plaats, anders hadden we er nog meer van kunnen genieten. Het is anderhalf uur rijden van de Outlets naar de villa. Als we in de buurt van Davenport komen besluiten we bij een Denny’s iets te gaan eten. We hebben een erg vriendelijke en geïnteresseerde serveerster. Ze weet zelfs waar Nederland ligt en dat we niet allemaal op klompen lopen. Ze heeft tijdens haar schooltijd een project gedaan over Nederland. Mees stelt zelf zijn hamburger samen en ze vraagt over ze er “kaakklemmen” bij moet leveren, want de hamburger is volgens haar echt groot. En ze blijkt gelijk te hebben, als de hamburger wordt gebracht blijkt hij zeer goed gevuld te zijn. Het smaakt allemaal erg lekker.

Rond 22.30 uur zijn we weer thuis. Als we thuiskomen blijkt dat de verlichting van het zwembad is gemaakt. kunnen we toch nog drie avonden genieten van de verlichting. Het is nog heerlijk warm, dus besluiten we om met zijn allen nog even een duik in het zwembad te nemen. Na het zwemmen nemen we nog een cocktail, de flessen die we in Miami hebben gekocht zijn nu leeg. Hebben we toch goed gedaan. Dan is het weer tijd om ons bed in te duiken.

Orlando Eye, Daytona Beach (Maandag 22 augustus)

Via het forum hebben we drie kaartjes overgenomen voor de Orlando Eye. Fabienne en Mike hebben er al twee gebruikt (zij hebben ze opgehaald tijdens hun vakantie). Eigenlijk willen wij het ook wel zien, daarom bestellen we online drie kaartjes erbij. Tegen 11.00 uur vertrekken we bij de villa en drie kwartier later staan we bij het Orlando Eye. Er is niet veel te doen, dus we kunnen direct doorlopen. Het is helder weer, dus we kunnen ver kijken vandaag. We zien de achtbanen van  Seaworld, de bol van Epcot en herkennen Universal. We zien zelfs het grote Don CeSar hotel in St. Petersburg en de lanceerinstalatie bij Cape Canaveral. Het is erg mooi.

Dan stappen we weer in de auto en rijden naar Daytona Beach. In Orlando is het weer druk op de weg. Dus het duurt even voor we eruit zijn. Verder hebben we geen oponthoud onderweg en komen rond 13.30 uur aan in Daytona Beach aankomen.

Bij de McDonalds stoppen we voor iets lekkers en we trekken ons hier tevens de badkleding aan. Het is 14.15 uur als we het strand oprijden met de auto. Vrij vooraan vinden we een plekje voor de auto. We smeren ons goed in met de zonnebrand en wandelen dan naar de pier en boulevard.  Eigenlijk is het hier te warm voor. We besluiten dan ook om niet te ver de boulevard op te lopen, maar ons om te draaien en terug te wandelen.

Terug bij de auto pakken we onze handdoeken en installeren ons op het strand. We genieten lekker een paar uurtjes op het strand. Lex en ik maken ook nog een heerlijke strandwandeling, deze keer de andere kant op. 

Tegen zessen hebben we genoeg zon gehad en strand gezien. We rijden het strand af en stoppen even bij de toiletten. Daar zijn ook douches, kunnen we ons even afspoelen en meteen omkleden. Op de heenweg zijn we langs de Burlington Coat Factory gereden. Hier wil ik graag even kijken voor een jas. Volgens Lex zijn we hier al eens eerder geweest, ik kan het me niet herinneren. De winkel lijkt op de Ross, ze verkopen ook allemaal merkkleding en we slagen weer goed. Lex vindt een paar mooi broeken voor weinig geld en Maxime en ik vinden Guess pumps voor $ 15,00 per paar, die kun je toch niet laten staan. Ook slaag ik voor een jas.

Vandaag willen we gaan eten bij Carrabbas, daar komen we langs als we naar huis rijden. (We hebben namelijk een AARP kaart aangevraagd voor Lex, (ik heb een partnerkaart gekregen. Met deze kaart krijg je tussen de 10 en 20% korting bij verschillende restaurants (Denny’s, Outback, Carrabbas, Bonefish Grill en Rainforest Café). Nu we de kaart hebben willen we natuurlijk ook genieten van de korting, dus willen we ook gaan eten bij de restaurants waar we de korting krijgen.

Het eten smaakt ons weer prima, de porties zijn niet zo groot dus dit keer hebben we zelfs ruimte voor een toetje. Het is 21.00 uur geweest als we weer in de auto stappen op weg naar onze villa in Davenport.

Uitzwaaien, Little Toot, Anna Maria Island (Zondag 21 augustus)

We zijn vandaag op tijd op want zoals gisteren al gezegd vertrekken Michèle en Wouter vandaag. De planning is dat ze rond 8.00 uur vertrekken. Met een kwartiertje vertraging kunnen we ze uitzwaaien en vertrekken ze naar Miami en dan door naar huis.

Nadat we onze spullen hebben gepakt vertrekken wij naar Clearwater om een boottocht te gaan maken met Little Toot. We hebben hier veel goede verhalen over gelezen en hopen de dolfijnen te zien springen in de golven die de boot maakt. De eerste tocht is om 11.00 uur, hopelijk is deze nog niet volgeboekt en kunnen wij mee. We hebben namelijk niet gereserveerd.

Rond 10.15 uur zijn we bij de pier. Ik stap snel uit om te kijken of er nog plaats is op de  boot van 11.00 uur. Helaas zit deze vol, mochten er echter mensen niet op komen dagen, kunnen we toch mee. Wij worden op de tocht van 13.00 uur geplaatst en mogen ons rond 10.55 uur melden om te kijken of er toch plaats is op de eerste boot. De auto kunnen we parkeren bij de valet parking bij het havengebouw. Omdat we een tocht hebben geboekt bij Little Toot kost dit maar $6,00 voor de eerste vier uur. We geven er de auto af en kijken dan even rond bij de winkeltjes die er liggen. Mees ziet hier een zonnebril die hij eventueel wil kopen. Omdat het ondertussen bijna 11.00 uur is gaan we eerst naar de boot. Er zijn wel afmeldingen, maar helaas zij er maar drie plaatsen beschikbaar, dus wordt het voor ons de tocht van 13.00 uur. Om 12.45 uur mogen we ons weer melden.

Als eerste lopen we terug naar het winkeltje en koopt Mees de zonnebril. Dan wandelen we naar Pier 60 en kijken hier even rond. We betalen de $1,00 entree per persoon om achteraan te komen waar de vissers staan. Helaas zien we geen dolfijnen bij de Pier. We wandelen terug naar voren en nemen nemen een ijsje of iets te drinken.

Dan is het tijd om ons te melden bij de boot. Even later mogen we aan boord, maar eerst wordt er een foto van ons gemaakt. We zijn als eerste aan boord en nemen achter op de boot plaats, zodat we de dolfijnen goed in de golven kunnen zien springen. Stipt 13.00 uur varen we weg. We varen de haven uit, onder de brug door en dan varen we een stukje langs de kust van Clearwater. Af en toe wordt er iets verteld maar dat kunnen we bijna niet verstaan, omdat we achterop staan bij de motor.

Als we omdraaien hebben we nog steeds geen dolfijnen gezien. Pas als we weer bij de brug zijn zien we vier dolfijnen. Er ligt een andere boot bij in de buurt en er varen jetski’s omheen. Als die weg zijn probeert de kapitein twee keer om de dolfijnen te verleiden om in de golven te komen springen. Helaas lukt dat niet, ze zwemmen weg. We blijven nog even liggen om naar de dolfijnen te kijken en dan varen we terug.

Ik had hier hele hoge verwachtingen van gezien positieve verhalen die ik erover had gelezen. Het valt dan ook hard tegen, nu we amper dolfijnen hebben gezien. Bij andere tochten die we hebben gedaan, hebben we meer/ langer dolfijnen gezien. Moet ook zeggen dat ik dr tocht verder niet echt bijzonder vindt. Het gaat echt alleen om de dolfijnen. Met een goed uur zijn we weer terug bij de haven.

De navigatie wordt ingesteld op de Skyway Bridge. Via deze brug rijden we naar Emerson State Park in Palmetto. Op de pier die langs de brug lugt stoppen we even om foto’s te maken. We hebben hier een uur de tijd voor. Zodoende kunnen we op beide helften van de pier (vroeger was dit een brug) even stoppen om foto’s te maken.

Dan rijden we verder naar Emerson State Park. Het visitorscentrum is al gesloten, het is al 17.00 uur geweest, maar er liggen wel folders waarop de wandelroutes zijn aangegeven. Ondanks dat het erg warm is wandelen we twee korte routes. De omgeving is erg mooi. Dan rijden we weer verder.

Eigenlijk hadden we nog een State Park in Bradenton willen bezoeken, maar omdat het al laat is en erg warm rijden we verder naar Anna Maria Island. Daar gaan we nog even lekker genieten van het strand. We rijden eerst nog even naar de Publix voor een lekker broodje. Deze blijken zo dik te zijn belegd, dat we verder niets meer hoeven te eten. We genieten lekker een paar uurtjes van het strand en worden getrakteerd op een mooie zonsondergang. Het is 20.30 uur als we weer naar huis rijden. Waar we een kleine twee uur later aankomen.

Laatste dag Michèle en Wouter (Zaterdag 20 augustus)

Inmiddels zijn we al weer veilig en zonder oponthoud thuisgekomen. Hoog tijd om het blog weer even bij te werken. 

Vandaag is de laatste volle dag voor Michèle en Wouter. Zij vertrekken morgenvroeg al rond 8.00 uur richting Miami. Het vliegtuig dat hen weer naar Düsseldorf zal brengen vertrekt rond 16.00 uur. Ze hebben een rechtstreekse vlucht en hoeven dus niet over te stappen.

Omdat vandaag de laatste dag is gaan we ontbijten bij Cracker Barrel. Dit is bij ons een beetje traditie geworden. Wij vinden een ontbijt bij Cracker Barrel altijd een bijzondere belevenis en vinden het daarom leuk dit met hen en Mees te delen. Omdat ze vandaag rond 13.00 uur de huurauto op kunnen halen, zoeken we een Cracker Barrel uit in de buurt van Orlando International Airport.

Uiteindelijk is het geen ontbijt meer, maar wordt het een lunch. Het is namelijk 11.30 uur als we bij de Cracker Barrel arriveren. We melden ons bij de balie aan en mogen dan even wachten tot  er een tafel voor ons vrij is. Geeft ons mooi de tijd om nog eventjes door de winkel rond te kijken. We zien weer een aantal leuke dingen die we graag mee willen nemen.

We krijgen een tafel toegewezen en het restaurant zit, zoals gewoonlijk, weer helemaal vol en het is er ook erg lawaaierig, maar dat hoort er hier bij. We zoeken allemaal een lekker ontbijt uit. Maar bij het serveren gaat het niet helemaal goed. Bij Lex wordt het fruit vergeten dat bij de toast hoort en Maxime en Michèle krijgen geen yoghurt. Ook zit de muffin voor Maxime en Lex er niet bij. De serveerster zorgt er echter voor dat dit snel wordt hersteld. Het smaakt allemaal weer prima. Zoals gezegd doen we na het eten nog enkele aankopen in de winkel en dan stappen we in de auto op weg naar Orlando International Airport.

Daar zetten we Michèle, Wouter en Mees af. Zij gaan met zijn drieën de auto ophalen. Ze hebben voor deze laatste dag een Ford Mustang (of vergelijkbaar) gereserveerd. Ze zijn erg benieuwd welke auto ze mee krijgen. Maxime, Lex en ik gaan nog even naar de winkels om enkele spullen te ruilen.

Hiervoor moeten we naar de Macy’s en de Ross. Als eerste rijden we naar de Ross die dicht bij de luchthaven ligt, in de buurt van de Cracker Barrel. Hier willen we een jurk terugbrengen en we nemen zowaar niets anders mee. We hebben hier betaald met de gewone bankpas en het lukt niet om het geld terug te boeken op de rekening. Ze weigeren om het geld contact te geven, dus zit er niets anders dan het bij een andere Ross te proberen. Vanuit de Ross rijden we naar de Macy’s bij de Florida Mall. Hier brengen we een jurk van Maxime terug. Ik vindt er een mooie tas van de Guess met bijbehorende portemonnee en we vinden nog een leuk luchtbed in de vorm van een ijs in de kleuren rood, wit en blauw. Het luchtbed kost maar 4,99, dus dat kunnen we niet laten liggen. We ruilen de spullen om en lopen daarna nog even een ronde door de Florida Mall. We komen langs een Coldstone Creamery, waar Maxime en ik een ijs nemen. Het smaakt erg goed. We kopen verder niets meer en gaan dan snel verder naar de Ross in de buurt van de Florida Mall. Laat ze hier nu toch nog een paar leuke schoenen hebben. Komt mooi uit, want nu kunnen we de jurk ruilen en hebben we geen probleem.

Het is uiteindelijk 18.00 uur als we weer thuis zijn. Op de oprit staat een mooie rode Mustang. Ze zijn er super blij mee en hebben er vanmiddag al een rondje mee getoerd. Als we net thuis zijn valt er nog een fikse regenbui, gelukkig is het even later weer droog en kan er meteen gebruikt gemaakt worden van het luchtbed.

We maken nog enkele foto’s van de auto’s en stappen dan rond 20.15 uur in om te gaan eten. Wouter wilde graag nog een keertje terug naar BurgerFi, dus dat wordt het vanavond. De jeugd stapt met zijn vieren in de Mustang en Lex en ik hebben dus alle ruimte in onze Kia Sedona. We raken de anderen onderweg kwijt, maar gelukkig hebben ze een navigatie en komen zij ook even later aan bij de BurgerFi.

We zoeken allemaal een lekkere hamburger en nemen drie bakjes frites erbij met de heerlijke knoflook / parmezaan saus. Het smaakt weer prima. Na het eten gaan Michèle en Wouter de auto voltanken bij het 7-eleven tankstation in de buurt van de villa. Wij lopen nog even binnen bij de naastgelegen CVS. Dit duurt iets langer als verwacht en Michèle en Wouter zijn dan ook al thuis als wij er thuiskomen. Als afsluiting maakt Wouter voor de laatste keer een cocktail voor ons en dan is het tijd om te gaan slapen. Michèle en Wouter willen morgenochtend rond 8.00 uur vertrekken. Maxime en Mees willen dan al een rondje hebben gerend. Als we onze mede-vakantiegangers hebben uitgezwaaid vertrekken wij naar Clearwater Beach. Hier willen we een boottocht gaan maken met de Little Toot.

Seaworld (Donderdag 18 augustus)

Seaworld staat vandaag weer op de planning. De bedoeling is om er een paar uur naar toe te gaan om nog wat shows te zien. Het park opent om 9.00 uur, maar de eerste show die wij willen zien (de dolfijnenshow) begint om 10.00 uur. Om 11.00 uur is dan de zeeleeuwenshow en om 12.00 uur de orkashow.

We vertrekken rond 9.00 uur en lopen om 9.30 uur het park in. Omdat we maar een paar uur blijven hebben we zelf water en koekjes meegenomen. We kunnen dus rechtstreeks doorlopen naar het theater waar de dolfijnenshow wordt gegeven. Bij de ingang staat een bord dat er vandaag een aangepaste show wordt gegeven. We zijn benieuwd.

Als de show begint laten ze eerst wat oefeningen zien met een paar walvissen (weet niet meer wat voor soort). Deze zijn als wezen door Busch Gardens opgevangen. Daarna begint de show. Hij is weer leuk en het is mooi om te zien hoe hoog de dolfijnen kunnen springen.

Via de manatees en schildpadden lopen we naar de zeeleeuwenshow. Hierbij komen we ook nog langs de dolfijnen. Hier zijn ze volop met de dolfijnen aan het trainen. Heel leuk on te zien. Overal in het bad zie je dolfijnen oefeningen doen. Vaak in paren van twee. Sommigen springen uit het water, anderen zwaaien met hun vinnen of draaien rondjes. We vinden het zo leuk dat we blijven kinken tot het is afgelopen.

We zijn mooi op tijd bij de zeeleeuwenshow. Het decor en de show is helemaal gewijzigd. Ik heb al gelezen dat de mime-speler die je altijd verwelkomde er niet meer is. Dit vond ik altijd het leukste van de hele show. Ik vind het dan ook erg jammer dat hij er niet meer is. De show is wel grappig. Als hij is afgelopen gaan we verder naar de orkashow.

Omdat we verwachten dat het bij de orkashow druk zal zijn lopen we daar direct naar toe. We vinden nog mooie plaatsen boven in het stadion. Dan komt er een grote jongeman voor mij zitten. Zo gaat het niet lukken om mooie foto’s te knippen. Ik ga daarom bovenin staan. Heb ik in ieder geval geen last van hoofden in beeld. De show is weer mooi en we genieten er allemaal van. Waarschijnlijk de laatste keer dat we de show zien, omdat ze er mee stoppen. Het nieuwe verblijf ziet et wel heel mooi uit. Ervan uitgaande dat we hier nog een keer vakantie gaan vieren zullen we er zeker gaan kijken.

We wandelen naar de uitgang van het park. Eerste stoppen we nog even bij de underwaterviewing van de orka’s. Altijd leuk om de dieren zo onder water te zien. Helaas staat bij Mako een wachtrij van 40 minuten, dat vinden we te lang, dus lopen we door. Bij Kraken is de wachtrij nog geen vijf minuten. Michèle blijft bij mij, de rest gaat er twee keer. Dan lopen we door naar de uitgang en verlaten het park.

We rijden naar de Mall at Millenia. Daar zijn we nog niet geweest (behalve om Cheesecake te halen). We wandelen op ons gemak door de Mall. Bij de Macy’s gaan we even naar binnen. Ze hebben hier uitverkoop, we kunnen het daarom niet laten om een en ander te passen en mee te nemen.

Even over 16.30 uur melden we ons bij de Cheesecake Factory. Het is al druk, we moeten twintig minuten wachten. Na ongeveer een half uur ga ik vragen hoe het er mee staat. Het duurt nog een minuut of 5 à 10. Even later begint de buzzer te zoemen. We melden ons bij de balie en moeten dan nog een minuut of vijf wachten tot we naar de tafel worden gebracht.

Omdat we nog niet veel gegeten hebben vandaag, bestellen we allemaal een eigen gerecht. Het is al tegen zessen als we ons eten krijgen. Het smaakt ons weer goed. We nemen nog drie stukken mee naar huis voor vanavond.

Dan rijden we naar huis, hierdoor zijn we vanavond eens op tijd thuis. We kijken naar de Olympische Spelen, zien de Beach volleyballers winnen en de dames volleyballers verliezen, zwemmen nog wat, Maxime en Mees gaan een rondje rennen en ik werk het blog weer een beetje bij. Ook gaan we nog even naar een meertje dicht bij ons, daar maken we wat foto’s van de zonsondergang.

Morgen gaan wij met zijn vieren nog een keertje terug naar Busch Gardens. We hopen dat Cobra’s Curve nu wel open is. Michèle en Wouter blijven thuis, die gaan alvast de koffers pakken. Zij vertrekken namelijk zondagochtend weer naar huis.

Kajakken in Shingle Creek (Woensdag 17 augustus)

Op verschillende blogs heb ik gelezen dat je in Shingle Creek heel goed kunt kajakken. Te zien aan de foto’s is de omgeving heel erg mooi. Het is ook niet ver, ligt in Kissimmee in de buurt van de grote Walmart Supercenter aan W Vinestreet. Daarnaast heb ik op de blogs geen foto’s gezien van grote alligators, die ik op andere blogs waar werd verteld over het kajakken in (State) parks, wel voorbij heb zien komen. Kajakken tussen de alligators vind ik toch wel een beetje eng. Dit lijkt me wel leuk.

Rond 10.00 uur komen we eraan. We melden ons bij het loket, vullen het bekende formulier in, iedereen zet zijn handtekening, we krijgen een “droge” box voor de telefoon en autosleutel. We hadden eigenlijk geen telefoon willen meenemen, maar de man achter het loket raadt aan om er wel een mee te nemen. Indien nodig kan hij ons bereiken (we moeten namelijk een mobiel nummer doorgeven) en wij kunnen hem dan bereiken mocht dit nodig zijn. Ik neem dus mijn telefoon mij en daar ben ik achteraf erg blij om. We hadden wel de kleine onderwatercamera meegenomen, maar de Iphone maakt veel betere foto’s en we zien heel veel moois onderweg.

 

 

Naast de mooie natuur en de prachtige weerspiegelingen in het water, zien we verschillende schildpadden. Soms blijven ze rustig op de boomstam liggen als we iets dichterbij komen, andere gaan meteen het water in als ze ons al zien aankomen. We varen eerst naar het zuiden. Helaas kunnen we niet tot het einde doorvaren, omdat er gisteren een boom is omgevallen die de doorgang versperd. Helaas is dit aan het begin van het mooie deel waar de bomen in het water staan. Als we terug varen naar het beginpunt zien we op twee plaatsen een alligator verscholen tussen de struiken liggen. De tweede lijkt een behoorlijk grote te zijn, we komen dus ook maar niet te dichtbij.

 

 

Omdat we twee uur gebruik mogen maken van de kajak varen we vanaf het beginpunt verder door naar het noorden. Hier zien we alleen schildpadden en mooie natuur. Ook hier ligt op een gegeven moment een boom over de vaarroute. Misschien dat we er onderdoor zouden kunnen varen, maar daar hebben we geen zin in. We krijgen ondertussen ook last van onze armen, daarom besluiten we ons om te draaien en terug te varen naar het beginpunt. Na ongeveer twee uur kajakken komen we hier weer aan. De eerlijkheid gebied om te vertellen dat we drie tweepersoons kajaks hebben gehuurd en vooral de mannen hebben heel goed hun best gedaan. Die hebben hele stukken alleen gekajakt, terwijl wij (de dames) genoten van het uitzicht of moesten uitrusten.

We zijn het er weer allemaal over eens dat dit erg leuk was. Als we ons weer melden bij het loket, hebben we nog een gezellig gesprek met de man die er achter zit. Hij vraagt waar we vandaan komen en vertelt dat er de laatste tijd verdacht veel Nederlanders komen. Minstens een maal per week. Ik vertel dat ik op verschillende blogs heb gelezen dat je hier mooi kunt kajakken en dat ik weet dat verschillende van onze voorgangers dit ook in blogs hebben gelezen. Hij vraagt of ik ook en blog bijhoud en of ik ook over het kajakken schrijf. Ja, dat is wel de bedoeling. Of ik dan foto’s en een filmpje wil bijvoegen, hij is namelijk erg blij met alle Nederlanders die er komen en wil er graag nog meer verwelkomen. Dus bij deze enkele foto’s en een filmpje. Het is echt een aanrader om te doen.

Nu we zo hard hebben moeten werken, hebben we wel een shake verdiend vinden we. Bijna tegenover het kajak center ligt namelijk een Steak & Shake. Deze keer gaan we niet naar binnen, maar bestellen we een shake bij de Drive Thru. Nu hoeven we niet lang te wachten, we krijgen de shake’s snel en ze smaken weer heerlijk.

De middag brengen we thuis door. We zwemmen, kijken op tv naar de Olympische Spelen en ik werk het blog weer een beetje bij. Vandaag gaan we eten bij Bahama Breeze en daarna willen we nog een rondje gaan mini-golfen. Daarom vertrekken we op tijd richting Bahama Breeze. We komen hier rond 18.15 uur aan en krijgen direct een tafel toegewezen. Wouter en ik bestellen beide een cocktail, hij ziet er heerlijk uit en smaakt ook erg lekker. Omdat we vandaag nog niet zoveel hebben gegeten, kiest iedereen een eigen gerecht uit. Deels nemen we wel de kleinere portie en ik kies voor een salade. We hebben zelf nog ruimte over voor een toetje. We vinden het allemaal erg lekker. Voor Wouter is dit restaurant zijn favoriet deze vakantie. De mini-golfbaan die we hadden uitgezocht wordt niet gevonden door de tomtom. De Pirate Cove mini-golfbaan, waar we langs komen, vinden we er erg mooi uitzien. Dus besluiten we hier naar toe te gaan.

De baan is erg mooi aangelegd. Tijdens ons rondje krijgen we ook nog even gezelschap van een “echte” piraat. Lex is de winnaar, maar wordt op de hielen gezeten door Mees, die maar 1 punt minder heeft. Lex heeft maar liefs vier maal een “hole-in-one” gescoord. Vanaf de golfbaan heb je ook een mooi uitzicht op de Orlando Eye. Het is al weer 22.45 uur geweest als we weer op huis aanrijden. Morgen gaan we weer een paar uur naar Seaworld. De bedoeling is weer om er rond openingstijd te zijn.

Busch Gardens (Dinsdag 16 augustus)

Vandaag gaan we voor de tweede keer naar Busch Gardens. De planning is om de achtbanen te doen waar we de vorige keer niet toe zijn gekomen zoals Cobra’s Curve (lange wachttijden) en Montu (gesloten). Verder hoop ik dat de tijgers iets actiever zijn en dat er onder andere meer apen te zien zijn. Mijn plan is om niet op de andere te wachten bij de achtbanen, maar zelf rond te lopen om de dieren te fotograferen.

We vertrekken op tijd en zijn zelfs zo vroeg bij het park (net voor 10.00 uur) dat we de opening meemaken en getuige zijn van het spelen van het volkslied en de Amerikanen die met hun hand op hun hart hiernaar staan te luisteren. Als het volkslied is afgelopen mogen we door de poortjes. We hebben net voor de ingang al drie bandjes gekocht voor het eten, dus we kunnen nu direct doorlopen. We gaan gelijk richting Cobra’s Curve. Deze is nog dicht, maar de Montu die ernaast ligt draait wel al. Ze gaan dus met zijn allen in de Montu, als ze eruit komen is Cobra’s Curve nog steeds dicht, dus nog maar een keer in de Montu. Op een gegeven moment zien we wel lege karretjes lopen over de baan, maar hij is nog steeds niet open. Helaas blijft hij de rest van de dag dicht en gaat het vandaag niet lukken om kennis te maken met Cobra’s Curve.

Inmiddels is het bijna 11.30 uur en dan komt er bij de Cheeta’s een demonstratie van Cheeta Run. Dit wil ik graag zien, daarom gaan we hier vervolgens heen. Het is mooi om te zien hoe snel de Cheeta’s kunnen rennen en hoeveel vertrouwen er is tussen de trainer en de Cheeta. Daarna splitsen we ons op. Lex besluit met mij mee te gaan en de jeugd gaat samen het park door om achtbanen te gaan doen. Ze gaan onder ander in de Falcons Fury, Congo River Rapids en Stanley False. In Congo River Rapids worden ze flink nat. Gedurende de rest van de dag komen we ze verschillende keren tegen. Meestal bij de restaurants en dan eten we gezellig iets samen. Lex en ik gaan naar de apen. Vandaag zijn de gorilla’s buiten. Twee zitten er voor de ramen en kunnen we dus van heel dichtbij zien.

Bij de hyena’s loopt een kleintje rond. De leeuwen hebben het duidelijk heel erg warm, ze liggen lui te slapen en bewegen niet veel. Ook het nijlpaard ligt lui te slapen. Evenals de tijgers, deze hebben het duidelijk ook warm en komen niet veel in actie. Als we langs het Stanleyville Theater komen begint dat bijna een zang en dansshow. Thema is de jaren 60, dit lijkt ons wel leuk en we gaan daarom naar binnen. Het is inderdaad een leuke show en er wordt goed gezongen. Het merendeel van de liedjes kennen we. Dan gaan we nog even iets eten en is het onze bedoeling om naar de vogels te gaan (Lori’s). Helaas begint het op dat moment heel erg donker te kijken en wordt alles gesloten. We wachten nog even op het terras bij het Zagora Café, maar gezien de donkere lucht besluiten we om maar naar huis te gaan. Tegen 16.15 uur verlaten we het park. Als we op de parkeerplaats staan zien we dat de Montu weer draait en er zitten zelfs mensen in. Jammer, maar we vinden het nu wel goed.

We rijden naar huis en daar nemen we allemaal een lekkere douche. Het was weer warm vandaag. Rond 21.00 uur stappen we in de auto en rijden naar het Polynesian om naar het vuurwerk te kijken van Magic Kingdom. Ik let echter niet op bij het instellen en we staan daardoor bij het verkeerde hotel. Gelukkig ligt het andere hotel niet zo heel ver weg en tegen 21.30 uur komen we er aan. We zoeken een plekje op het strand en installeren daar de camera. (Het kost namelijk even moeite om het statief goed te krijgen zodat ik (denk ik) het vuurwerk goed op de foto kan krijgen). Als om 22.00 uur het vuurwerk begint zijn wij er helemaal klaar voor.

Het leuke is dat hier ook dezelfde muziek wordt gespeeld. Jammer is dat je het vuurwerk links van het kasteel ziet en er niet recht achter. Het is echter heel erg mooi en Wouter (die heel erg van vuurwerk houdt) geeft aan dat hij het nog wel een keertje wil zien. Dus wie weet gaan we eind van de week nog een keertje terug.

Voor we vertrokken heb ik gekeken tot hoe laat Krispy Kreme open is. Dit is tot 23.00 uur, het is nu 22.30 uur, we hebben nog precies genoeg tijd om hier langs te rijden. Tegen 22.45 uur komen we eraan. Dan komt het moeilijkste deel, het uitzoeken van de donuts. We nemen er twaalf mee en iedereen mag er twee uitzoeken. Dan rijden we naar huis, waar de donuts natuurlijk meteen worden geproefd en goedgekeurd. Door het drukke programma liggen we ook vandaag weer laat in bed. Morgen gaan we kajakken in Shingle Creek, uitslapen kan daarom niet.

Segway tour Cape Canaveral & Cocoa Beach (Maandag 15 augustus)

Via Groupon hebben we bonnen gekocht voor een Segway Tour in Cape Canaveral. Via internet heb ik zaterdag een email gestuurd om te reserveren voor zondagochtend 11.00 uur. Ik heb echter een email terug ontvangen om telefonisch contact op te nemen. Omdat ik deze ’s avonds pas zie als we thuiskomen, kan ik pas zondagochtend bellen. Daarom hebben we gisteren een ander programma bedacht. Als ik bel blijkt dat we maar met zijn vieren tegelijk een Segway tour kunnen doen (dit staat ook vermeld op de bon). Als we met zijn zessen tegelijk willen moeten we $ 15,00 per persoon bijbetalen. Dat vinden we teveel, daarom reserveren we voor maandagochtend vier personen om 11.00 uur en twee personen  aansluitend (circa 12.15 uur).

 

De man van de Segway Tour waarschuwt nog dat het erg druk kan zijn onderweg op maandagochtend en dat er op verschillende plaatsen aan de weg wordt gewerkt. Het is dus aan te raden om op tijd te vertrekken. Verder geeft hij aan dat we bij zijn buurman (Charlie’s) eventueel lekker kunnen ontbijten of iets kunnen drinken mochten we toch erg vroeg zijn. Mochten we toch in de file terecht komen kunnen we hem altijd bellen, hij zal onze gids Ben dan waarschuwen.

Na overleg besluiten we om thuis te vertrekken rond 8.00 uur. Als we geen oponthoud hebben onderweg zouden we dan rond 9.15 uur in Cape Canaveral moeten zijn. Dan gaan we ontbijten bij Charlies Café en vervolgens kunnen we ons om 10.45 uur melden bij de Space Tours Segway Tours.

Goed 8.00 uur zijn we inderdaad onderweg, de reis verloopt zonder noemenswaardig oponthoud en we rijden tegen 9.30 uur Cape Canaveral binnen. We zijn dus mooi op tijd. Omdat we vroeg zijn en er een Disney cruiseschip in de haven ligt, rijden we daar eerst naar toe om er een foto van de maken. Dat is lastiger gedaan dan gezegd, want of je kunt er niet komen of er staat iets voor, waardoor het zicht wordt belemmerd. Uiteindelijk kan ik toch een foto knippen en dan gaan we ontbijten bij Charlies.

Het ziet er goed uit en ze hebben een goede keuze voor het ontbijt. Niet lang nadat we onze bestelling hebben doorgegeven, wordt het ontbijt al geserveerd. Het is heerlijk en meer dan voldoende, zeker geen verkeerde keuze om hier te gaan ontbijten. We betalen gemiddeld $ 8,00 per persoon, inclusief drank, dus daar is niets van te zeggen. Op ons gemak blijven we zitten en maken gebruik van de wifi. Om 10.45 uur gaan we ons melden bij de buren.

Onze gids Ben is al aanwezig en vraagt ons om het (bekende) formulier in te vullen, dat je hier overal in moet vullen als je iets gaat doen. (Naam van de deelnemers en een verklaring dat men niet aansprakelijk is en je een goede uitleg van alles hebt gekregen.) Het blijkt dat er wel zes Segways aanwezig zijn en Ben geeft aan dat als we willen we met zijn zessen tegelijk kunnen gaan. Natuurlijk nemen we dit aanbod graag aan. Als de formulieren zijn ingevuld krijgen we helmen uitgereikt en dan mogen we mee naar achteren. Daar krijgen we uitleg over hoe de Segway werkt en wat we wel en niet mogen doen. Een voor een helpt Ben ons op weg. Het gaat goed, we hebben het allemaal snel onder de knie en dan mogen we vertrekken.

Ben geeft aan dat hij vandaag, gezien de grote van de groep, een iets andere route gaat volgen. Als eerste gaan we richting het strand. Het eerste stuk gaat langs een vrij drukke weg, maar wij rijden gelukkig wel op de stoep/fietspad en hebben dus geen last van de auto’s. Dan komen we aan bij een natuurpark en daar rijden we door een stuk mooie natuur en is het ook heerlijk rustig. Hier kunnen we ook onze bochtentechniek meteen goed oefenen. We rijden door tot aan het water en daar verteld Ben een en ander. Zo wijst hij het gebouw aan waar de raketten in elkaar worden gezet en de plaats waar ze worden gelanceerd (dat je kun vanaf hier namelijk zien). Hij verteld dat er afgelopen dinsdag nog een raket is gelanceerd en dat het hier dan heel erg druk is met mensen die naar de lancering komen kijken. We zien ook nog een dolfijn voorbij zwemmen, dat is natuurlijk helemaal geweldig.

Dan rijden we weer terug en maken we nog een tocht door de haven van Cape Canaveral en verteld Ben nog een en ander over wat we onderweg tegenkomen. Als we weer terug zijn bij het beginpunt, mogen we nog even vol gas rijden op de Segways. Het was een erg leuke tocht en we hebben er allemaal heel erg van genoten. Zeker voor herhaling vatbaar. Ben was een leuke gids en we vergeten dan ook niet om hem een tip te geven. De tocht zou eigenlijk vijf kwartier duren, maar wij zijn langer onderweg. Hij heeft de route een stukje uitgebreid omdat we met meer mensen waren.

Op advies van Ben gaan we even kijken bij een Manatee park dat in de buurt ligt. Helaas zien we hier geen manatees. Dan rijden we door naar Cocoa Beach. We parkeren de auto op een terrein waar we voor $ 5,00 een hele dag mogen staan en dat dicht in de buurt van het strand ligt. We verzamelen onze spullen en lopen dan via het strand naar Coconuts on the Beach (ook op advies van Ben). Hier nemen we allemaal iets te eten en te drinken, vervolgens trekken we onze zwemkleding aan op het toilet.

Omdat het prachtig weer is en de zon volop schijnt huren we een parasol en twee stoelen op het strand. Het is wel duur ($ 20,00 voor de parasol en $ 5,00 per stoel), maar Michèle en ik willen graag in de schaduw zitten en we hebben zelf niets bij ons. Het is heerlijk op het strand. We doen allemaal een dutje en verder geniet iedereen van de zee (behalve ik). Het is een heel mooi strand maar na ongeveer 2 uur hebben we het wel gezien. Het is erg warm (’s avons blijkt dat er een paar goed zijn gebruind of rood gekleurd).

We gaan weer terug naar de auto en rijden dan naar de Pier in Cocoa Beach. Mees en ik gaan de Pier even verkennen, maar wij vinden hem niet zo leuk. Hij is bijna helemaal overdekt en er zitten een paar restaurants en winkeltjes. Achteraan kun je naar buiten om te vissen of er te kijken. Om alleen te mogen kijken moet je $2,00 per persoon betalen en daar hebben we geen zin in. We gaan dus terug naar de auto en rijden weer verder. Eigenlijk hadden we nog naar de Black Point Wildlife Drive willen gaan om deze te rijden. De navigatie kan hem echter niet vinden en ik heb ook geen ander adres bij de hand. Daarom besluiten we maar naar huis te rijden, zijn we misschien een keertje op tijd thuis.

De terugreis verloopt ook weer zonder noemenswaardig oponthoud. Voor het avondeten hebben we gekozen voor Five Guys. Als de tomtom aangeeft dat we nog een half uur moeten rijden zoeken we de dichtstbijzijnde Five Guys op. Als we er bijna zijn blijkt dat deze in de buurt ligt van The Loop en hier ligt nog een sportwinkel (Academy Sports) waar we voetbalschoenen hebben gezien. Nu we er toch langs komen stoppen we daar maar meteen. Mees vindt hier een paar mooie Adidas voetbalschoenen voor een leuke prijs. Deze worden dus meegenomen. Dan gaan we nog even naar de Five Below, hier heb ik voetballen gezien en deze wilde Mees ook nog graag een hebben. Ze hebben nu hele leuke liggen in de kleuren van USA en hij kost maar $ 5,00, dus ook deze wordt meegenomen.

Bij de Ross willen Michèle, Wouter en Mees nog even naar binnen omdat ze hier iets leuks hebben gezien dat ze graag willen meenemen voor het thuisfront. Dus ook hier gaan we nog even naar binnen. Als Maxime staat te wachten vind ze nog een paar leuke oorbellen voor $ 8,00, die worden dus ook aangeschaft. Dan wordt het toch echt tijd om naar de Five Guys te rijden. Hier stelt iedereen zijn eigen hamburger samen en we nemen er een grote zak Cajun friet bij. We zijn blij dat Mees, Michèle en Wouter de hamburgers en frietjes ook erg lekker vinden.

Dan is het toch echt tijd om naar huis te rijden, maar natuurlijk rijden we niet rechtstreeks naar huis. We maken nog even een tussenstop bij een Walmart Supercentre voor een paar boodschappen. Toch lukt het ons om “al” rond 21.30 uur thuis te zijn. Morgen gaan we weer een dagje naar Busch Gardens. Omdat we op tijd daar willen zijn wordt het dus vroeg opstaan.